VAKANTIE 2005

Er waren nog een aantal dingen die ik wilde zien aan de Oostkant van Canada en de Verenigde staten. Dus een ticket gekocht en een auto gereserveerd en op naar Toronto!

De bedoeling was om vanuit Toronto zuidwaarts te rijden en onderweg enkele highlights te bezoeken - en uiteindelijk in Miami te eindigen. (verder kan je namelijk niet, daar begint de Caribische zee)

Canada en met name de V.S. zijn dagelijks op televisie in ons land. Vaak lijkt het daar in grote lijnen net zo te gaan als hier - maar als je er bent kom je soms toch dingen tegen die ZO ANDERS zijn - en daar heb ik juist naar gekeken.
Het doel was de reis. Onderstaand
een verslag.

 
 
 


 
Vertrek
De familie Brandsma was zo vriendelijk ons naar Schiphol te brengen.
 



 
Het vliegtuig staat op de achtergrond!

Een rabbi, een Amerikaan en een houtkoopman gaan een vliegreis maken.  De piloot ziet ze instappen en zegt: 'is this some kind of a joke?'
 



 
Hoog in de lucht
De eerste keer dat we met de Nationale blauwe vlogen. Beviel prima overigens!
 



 
Autoverhuurbedrijf.
Je ziet Tina denken dat ze liever haar Demio mee had genomen...
  De eerste nacht sliepen we in het Toronto Hilton (was het goedkoopste) De dag erna reden we rustig westwaarts richting de Amerikaanse grens.


 
 
 



 
Canadees-Amerikaanse grens.
We gingen in de verkeerde rij staan. Was niet best! De Amerikaanse 'immigration officer' nam onze vingerafdrukken en een boevenfoto - terwijl we nog niets misdaan hadden. De man die naast ons stond moest nog iets meer moeite doen: op zijn paspoort stonden namelijk Arabische letters.
  Voor ons Hollanders zijn de Verenigde Staten en Canada zo ongeveer hetzelfde. Maar aangekomen in de Verenigde Staten viel het ons op dat er toch wel grote verschillen zijn.
Wat direct opvalt in de VS zijn de overal aanwezige reklameborden. Het lijkt eigenlijk een groot industrieterrein.
Maar ook al is het naar eigen zeggen 'Gods Own Country' en de Enige Echte supermacht: 5 miljoen Amerikaanse kinderen lijden regelmatig honger. Er zijn bedelaars en ook veteranen worden heel erg vergeten.



 
 
 



 
beroepsdeformatie:
WAT een fraaie Amerikaanse Eik!
 



 
Onderdak
We namen elke avond een motel: deze in Detroit was niet onaardig!

We sliepen 17 nachten in op 16 verschillende adressen en wisten 's morgens nooit waar we 's avonds zouden slapen. Maar er schijnen elke nacht zes miljoen hotelkamers leeg te staan in de VS - en we hebben er maar 1 nodig!
 



 
In de VS hebben ze wat met oorlogs monumenten. Een tank is geen uitzondering.

Als je bij zo'n monument staat wordt je al snel aangesproken door een veteraan. Daar zijn er veel van. Langharige baarddragers (Vietnam) of kortgeknipt (golfoorlog) en zelfs opa's (WOII) De meeste hebben zich als vrijwilliger gemeld omdat ze eigenlijk niet beter weten dan dat dat zo hoort. (kranten en TV berichten nauwelijks over de oorlog maar wel over de heilige plicht van het land) Ik geef ze dan maar een hand en zeg 'thank you' - hopende dat ze daar 'wat mee kunnen'.
 



 
Deze brave dame is Elvis-fan.
Maar haar moeder liet haar niet
naar een Elvisconcert gaan... ;-)
Onrechtvaardigheid is van alle leeftijden!

Ze is ook mede-eigenaresse van een prachtige zagerij en houthandel
de we bezochten.
'kom' zei ze tegen Tina. 'We gaan naar de chocoladefabriek van mijn schoonzoon, dat vinden wij vrouwen veel interessanter dan al dat hout'.
Ja, het zal. Vrouwen en chocolade :-)
 



 
Achter de Beukenhaag
zeggen wij hier in Nederland. In de VS hebben begraafplaatsen eigenlijk nooit een muur, hek of heg. Wel vlaggetjes! VEEL kleine Amerkaanse vlaggetjes!
 



 
Helm?
Fietsers hebben een helm!
Motorrijders hebben dat niet nodig want die zijn wel cool.
 



 
Ooit de film 'Duel' gezien ?
Het is een van de eerste films van Steven Spielberg (1971) waarin een onschuldige automobilist (Dennis Weaver) achtervolgd wordt door een vrachtwagen waarvan je de bestuurder niet te zien krijgt.

Vrachtwagens in Noord Amerika rijden harder dan personenwagens. Personenwagens rijden ongeveer 110 km/u - en dan wordt je dus regelmatig ingehaald door dit soort 18-wheelers!
 



 
Hillbilly-rock
Ook wel 'Bluegrass' genoemd, populair in de heuvels van Ohio - Georgia - Pennsylvania
- Kentucky.
Als we een museum zien gaan we erin, liefst 1 per dag. En het ka
n
me niet triviaal genoeg zijn! Dit was de het Kentucky music hall of fame & museum :-)
 



 
Iedereen een vuurwapen!
En de doosjes munitie los op de toonbank. Het kan dus - dit is gewoon een supermarkt.
In de vitrinekast staan jachtgeweren en voor omgerekend 130 euro heb je een riot-gun!
 
 



 
Meloenen!
we komen in het zuiden....
 



 
En het was erg warm
Toch is 100 graden Fahrenheit is niet zo heet als het lijkt: ca 40 graden Celsius.
De Cadillac had een goede airco: binnen liet ik het zachtjes vriezen.
 



 
Vet worden?
Doe als veel Amerikanen....
Ontbijt met cola, lunch met een hamburger ....
Maar niets aan de hand - je koopt gewoon pillen om af te vallen!

Bovendien komt er elke dag wel een goeroe op TV vertellen dat niets JOUW schuld is: 'ze' doen iets door de dieetcola waar je honger van krijgt en andere complottheorieën :-)
 



 
Bail me out!
Als je in de VS opgepakt bent maar nog niet veroordeeld - kan je 'op borgtocht' (dus met geld als onderpand) vrijgelaten worden totdat je rechtzaak begint.
Dat is een behoorlijke industrie!
Dit is een kantoor dat daarvoor leningen verstekt. Uiteraard heeft zo'n kantoor ook echte 'bounty hunters' (premiejagers) in dienst die af en toe een gevlogen crimineel oppakken en die dan bij de sheriff inleveren.
 
 



 
Zoek de lawaaimaker!
Zeer kenmerkend voor de zuidelijke staten in de USA vind ik altijd het oorverdovende geluid van de krekels.
 



 
Nog meer herrie!
De gemiddelde autodealer heeft lawaaierige vlaggetjes en heel veel auto's. Honderden nieuwe auto's is normaal: Kleur uitzoeken en meenemen.
We hebben een bedrijf gezien met 6000 auto's!
 
 
Motel
Je meld je bij de receptie en je zegt dat je van korting houdt.
- 'Heb je een AAA kaart?' (Amerikaanse ANWB)
vragen ze dan. 
- 'Nee, maar laten we zeggen van wel'.
En je hebt je korting al binnen. Dan krijg je een sleutel en rij je naar je kamer waar je natuurlijk voor de deur parkeert.
Het ziet er stil uit maar bij een motel is het altijd een herrie als een oordeel: dat komt door de airco-apparaten die onder de ramen zitten. En dan hebben we het nog niet over de rammelende ijsmachines en de 'verplichte' cola automaten die in elk halletje staan....
 



 
...... en in een hotel / motel heb je dan de keus uit een queensize, kingsize of zo'n bed als op de foto. Phileine (uit Phileine zegt sorry) noemde dat 4 persoons.

 
 



 
Smile because Jesus loves you!!
'Are you ready to meet the lord?'  'you've got the roadmap but only God knows the direction'

Het zuiden van de VS is zeer bijbels. Het wordt je bijna opgedrongen: Dominees die op de radio vertellen wat je moet denken,
parochies die adverteren in kranten en op TV en kerken met lichtreklame!

E.e.a. was lastig rijdend te fotograferen maar gelukkig staat wel de andere 'all American hobby' erop: grasmaaien!
 
 
Ontbijten

Veel hotels/motels verstekken geen ontbijt. Dan gingen we naar een broodjeszaak.

 
 
 
In de zuidelijke staten is men gesteld op grandeur. (of decor, het is maar hoe je het bekijkt ;-) Dit is in South Carolina. (Of was het nou North Carolina...?)
 
 
Hier hadden we 'geluk': Droge donuts, een broodrooster en kuipjes met jam.
Let op de TV die altijd en overal aanstaat....

 

 
 
In een tankstation - maar wel heel lekker: Hotdog als ontbijt met koffie die ze niet voor niets 'eye opener' noemen. 
Er was meer keus wat koffie betreft: er staan 9 thermoskannen rechts op de tafel met evenzoveel smaken!
  of een cholesterol-stoot ontbijt in een zg 'luxe hotel'

 

 

 
 
     
 



 
Verhuizen?
Neem je huis mee!
Niet ongewoon om een compleet gebouwd huis op een vrachtwagen te zien.
 



 
Jack Daniëls on the rocks
We bezochten de destilleerderij van dit beroemde Whiskeymerk. Het water dat ze gebruiken komt uit de grot op de achtergrond van deze foto.

We kregen een Amerikaanse rondleiding die begon met een rit in een busje: 'say hi to George the busdriver' zei Betty, onze gids. En je bent sneller Amerikaan dan je denkt want ook ik schreewde
: 'Hi George!!'.

Toen George later een groepsfoto maakte moesten we geen 'cheese' maar 'Whiskey' zeggen.
 



 
mmmmmm :-)
Échte snobisten kopen een vaatje met whiskey. Dat kost iets van 10.000 dollar....
 


Steden in Canada en de VS

Bovenstaand een ouderwets stadje met in het midden een gemeentehuis:
Een beetje zoals in de film 'back to the future' compleet met zo'n klok erop. :-)
Maar de meeste Amerikaanse en Canadese steden hebben geen stadsmidden: het is gewoon een lange weg met benzinepompen, malls, motels en vreettenten waar je langsheen rijdt. Voor een gezellig terrasje moet je er niet zijn!


 
Magneetstikkers
De oorlog in Irak was in volle gang tijdens ons verblijf. Op radio en TV hoorde je er nooit wat over maar veel mensen hadden wel 'lintjes' achterop hun auto. Op de gele staat 'support our troops' en op de rood-wit-blauwe staat 'God bless America'.

 
 


 
 
 



 
Ruby Falls
Op de lagere school hoorde ik wel sterke verhalen in de zin van 'In Amerika hebben ze ondergrondse rivieren'. Nou, dat wilde ik dus wel een keer zelf zien en dat kon in Ruby Falls. Met een lift daalde je zo'n honderd meter de grond in. Beneden gekomen begon er een wandeltocht van enkele kilometers langs fraaie druipstenen....
 



 
...... waarna we bij een ondergrondse waterval uitkwamen. De waterval is zo'n 50 meter hoog en slijt de grot circa 2,5 cm uit per duizend jaar....
'drink niet het water' zei de gids. 'er zit 8x meer magnesium in dan in een laxeermiddel en ik kan je dan niet snel genoeg weer naar boven krijgen'
Zeer Amerikaans: je moest wachten in het donker waarna er drie minuten lang een muziekje met een lamp aangingen. Dus 'Snel kijken en daarna wegwezen' :-)
  Een halve mijl met alleen chips
Amerikaanse winkels zijn groot en overdadig. Keus uit 80 soorten toiletpapier is toch niets teveel gevraagd?
  ....maar 24 uur per dag en 7 dagen in de week geopend zijn lijkt me nu ook weer niet nodig!

 

  REIZEN
Met de 'roadmap' tussen Tina en mij in reden we elke dag zomaar een eind in de goede richting. We stopten als we zin hadden bijvoorbeeld bij een museum of een winkelcentrum.
Dit reizen vond ik erg aangenaam: op deze manier kom je nog eens ergens, je ziet nog eens wat en je spreekt nog eens iemand!



 
 
 



 
Wil je eten, tanken of slapen?
Gemak dient de mens: langs de Amerikaanse en Canadese wegen staan volop bordjes met waar je moet zijn.
 



 
Interessant !!!
 
 



 
De NASA
Een bezoek aan de NASA in Florida stond al heel lang op mijn verlanglijstje
. Als kleuter zag ik de maandlandingen op TV en die hype is mij altijd bijgebleven: Ik kan me de Apollostikkers die je bij Shell kreeg nog goed herinneren.
Destijds vroeg mijn moeder de oren van haar hoofd over het functioneren van de meertrapsraketten, capsules en de Eagle ....(en wat ze me vertelde klopte aardig moet ik zeggen)


Als ik de ogen van dat jongetje zie voel ik me weer die kleuter voor de zwart-wit TV.
Zou ik dan nooit volwassen worden?


NASA pagina
Met het NASA bezoek zou ik nog wel een pagina kunnen vullen.... En dat heb ik gedaan! Zie mijn Nasa-pagina voor de rest van het bezoek waaronder een filmpje van de lancering van de Spaceshuttle.
 



 
Miami
In Miami ziet men alles door een roze bril. Maar hoe dynamisch het ook overkomt: het is een bejaardenpakhuis!
 



 
Kom naar ons ziekenhuis!
Reclame voor een ziekenhuis komt op ons vreemd over. Maar ik heb ze zelfs gezien met 'Kanker is een uitdaging' en 'wees blij dat je aan je hersenen geopereed moet worden' ... KOM NAAR ONS ZIEKENHUIS!!
 



 
Watertorens
Heel kenmerkend voor de USA: Elke stad heeft zijn watertoren. Maar door het warme weer is het kraanwater altijd lauw. En omdat het zou lauw is wordt er flink chloor toegevoegd omdat er anders algen en bacteriën in zouden groeien.... Alsof je uit een zwembad drinkt: Het is niet te zuipen! 
Water uit flessen? Da's duurder dan benzine! Dus toen ik thuiskwam.... mmmm
 



 
Fort Eustis
Museum van voertuigen van the US Army.
Reuzeinteressant maar niet voor iedereen.

Liefhebbers:
Klik hier
 



 
SUBEMAN
(and his wife Michelle)
I met him on the internet in 1997. Finally I spoke to him 'in real live'.
 



 
Mooi zwart asfalt!
Believe it or not: ze hebben verf om het asfalt zwart te schilderen.
 



 
Is this America?
Ja... Nee... Het is Vermont, een van de Noord-Oostelijke staten die samen New England genoemd worden. Niet te vergelijken met de rest van de USA. Zeer Europees, het deed me aan Zweden denken.
 



 
Bonjour!
Zei de dame aan de grens en ze was verbaasd dat ik 'nous sommes de Hollande' terug zei.
(sterker nog: ze verstond me nog ook)
Herman Finkers had gelijk: Sommige mensen spreken Engels, zoals een Canadees. Andere mensen spreken Frans, Zoals een Canadees.
 
 



 
Niagara Falls
Gezien vanaf de Canadese kant.
Aan de overkant de VS, daar stonden we in 1999.
 



 
Skyline Toronto
In het midden het hoogste vrijstaande gebouw ter wereld.
Op dit moment betrekt de lucht voor een zwaar onweer.....
 



 
.... met daarin het Air France vliegtuig dat verongelukte. Altijd bemoedigend... om een dag later op weg naar het vliegveld dat uitgebrande vliegtuig te zien liggen - en later opnieuw door het vliegtuigraampje. (Om nog maar niet te spreken over de 'vlammende krantekoppen' in de kiosken en zelfs in de slurf naar het vliegtuig....)
Maar: De passagiers hadden plotseling meer aandacht voor de veiligheidsinstruktie's dan ooit tevoren!
  Terug op Schiphol
En Antoine Poulet met zijn houterige loopje kwam ons halen.
Klik hier als je wil weten wat de aanleiding was dat we in Canada toch nog aan hem dachten.
 

 
 
  Het was een hele reis en wederom een hele belevenis.
Maar een van de leukste dingen van op reis gaan is toch wel gezond weer thuiskomen en dan weer in je eigen bed slapen !
 

Groeten van Geert van Dijk

 
     
 

alleen voor belangstellenden:
(Deze pagina's hebben niets met de houthandel te maken)

- kom kijken naar mijn houten huis
- onze rondreis per Cadillac door de
usa
- de pagina met familieleden en bekenden
- kom kijken naar mijn
heftrucks en vrachtwagens
- onze 2003 vakantie in Scandinavie
- onze 2004 vakantie in
Finland
- onze 2005 voorjaarsvakantie in Denemarken
-
complimenten die ik kreeg voor mijn website